Dag 6 - 8

Maandag 22 - 05 - 2023

09: 00 uur : Na het ontbijt verzamelen we beneden in hotel . Lunchpakketjes liggen klaar om de dag in Petra te overleven. We lopen naar de ingang die 500 meter verderop ligt waar we een briefing van Mahmoud over Petra krijgen. Het is dan nog prima te doen v.w.b. temperatuur .

Eerst een stukje geschiedenis over de stad .

"Petra"

In 1812 ontdekte de Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt (1784-1817) met behulp van lokale bedoeïenen de stad Petra. Sinds zijn ontdekking maken miljoenen toeristen de reis van Burckhardt om de indrukwekkende ruïnes van deze verborgen stad te zien. Na Burckhardt’s ontdekking bestond er veel onduidelijkheid over de identiteit van de bouwers van Petra. De lokale bedoeïenen noemden het grootste en bekendste monument van de stad El-Khazneh Far’aun, of ‘schatkamer van de Farao’. Ze dachten namelijk dat de ruïnes eeuwenoude schatkamers waren van de Egyptische farao’s. Archeologen waren echter niet overtuigd van dit verhaal. De architectuur van ‘de schatkamer’ kwam helemaal niet overeen met de traditionele Egyptische bouwstijl van de farao’s.Griekse en Latijnse antieke teksten gaven andere aanwijzingen voor de identiteit van de bewoners van Petra. Strabo (64 v. Chr. – 4 n. Chr.) en Flavius Josephus (37-100 n. Chr.) schrijven over een imposante en welvarende stad in het Nabije Oosten.Ze noemen de stad Petra, wat in het Grieks ‘rots’ betekend. Het was de hoofdstad van het machtige koninkrijk van de Nabateeërs, dat zich uitstrekte over modern Jordanië, Syrië, Saoedi-Arabië en Israël. Ze waren rijke handelaren die de karavaanroutes in het Nabije Oosten domineerden. Hoewel de oorsprong van Petra gehuld blijft in mysteriën, lijkt haar verhaal te beginnen met de komst van de Nabateeërs.

De Nabateeërs

Verschillende archeologische onderzoeken stellen dat de Nabateeërs niet de eerste bewoners waren van het gebied. Vondsten in en rondom Petra tonen aan dat er al menselijke activiteit was rond 1200 v. Chr. Deze voorgangers van de Nabateeërs waren waarschijnlijk de Edomieten, een volk dat genoemd wordt in de Bijbel. Zij noemden het gebied Edom, Hebreeuws voor rood en een verwijzing naar de kleur van de lokale zandstenen rotswanden. Rond het begin van de zesde eeuw v. Chr. migreerde de Arabische stam van de Nabateeërs naar Edom. Ze verdreven de Edomieten en namen de macht over.Het is niet duidelijk waarom de Nabateeërs naar Edom migreerden. Gedacht wordt dat zij aangetrokken werden door de welvaart van de handelskaravanen die door het gebied trokken. Vanaf de vierde eeuw v. Chr. ontwikkelden de Nabateeërs zich tot een machtige beschaving van handelaren. Al snel maakten zij de dienst uit in grote delen van het Nabije Oosten.De van oorsprong nomadische Nabateeërs verruilden al snel hun tenten voor stenen huizen en met de rijkdommen die ze verkregen door de handel, kleedden ze hun hoofdstad Petra met veel pracht en praal aan.

Wierook en specerijen

Petra begon als knooppunt van enkele belangrijke handelsroutes die door het Nabije Oosten liepen. Producten zoals zijde, wierook en specerijen uit het Verre Oosten en het Arabische schiereiland vonden hiervandaan hun weg naar het Westen. De commerciële handel van en naar Petra groeide sterk vanaf de eerste eeuw v. Chr. De reden hiervoor was een groeiende vraag naar luxe artikelen in Rome, de Griekse stadstaten en Egypte. In deze bloeiperiode ontwikkelde Petra zich tot een van de belangrijkste en welvarendste handelscentra van het Nabije Oosten.Het vervoeren van handelswaar van het Nabije Oosten naar het Middellandse zeegebied was een riskante onderneming. Kennis van de woestijn en voornamelijk haar waterbronnen was van essentieel belang voor handelaren. De Nabateeërs zagen al snel in dat hun deskundigheid op dat gebied van grote waarde was. Petra bood de handelaren tegen betaling een veilig onderkomen. Ook bouwden de Nabateeërs nederzettingen bij belangrijke waterbronnen om belastingen te innen van buitenlandse handelaren.Niet alle inkomsten van de Nabateeërs werden op een legitieme manier verkregen. Overvallen en afpersingen waren middelen die niet werden geschuwd om geld te verdienen aan de karavanen.

Ingenieuze architecten

Petra - tempelDe locatie van Petra was alles behalve gunstig als woonplaats. Ondanks de grandeur van haar grafkamers en tempels, was Petra vooral een stad van mensen. Het ontbreken van een nabijgelegen waterbron vormde dan ook een groot probleem.De Nabateeërs wisten Petra leefbaar te maken door een ingenieus systeem van cisternen, kanalen en aquaducten te bouwen. Water werd soms van kilometers ver naar de stad getransporteerd. Geschat wordt dat het waternetwerk zo efficiënt was dat het 100.000 mensen kon voorzien van vers water. Dit terwijl Petra in haar hoogtijdagen ‘slechts’ 20.000 inwoners had.De Nabateïsche architecten blonken niet alleen uit in het aanleggen van infrastructuren. Ook hun mengeling van verschillende antieke bouwstijlen doet archeologen nog steeds versteld staan.Petra was niet alleen een handelscentrum in het Nabije Oosten, ze was ook een smeltkroes van velerlei culturen. Als gevolg van hun economische contacten met verschillende samenlevingen, raakte de Nabateïsche cultuur beïnvloed door een variatie aan uitheemse bouwstijlen. In de gebouwen zijn Griekse, Romeinse en Egyptische elementen terug te vinden.

Teloorgang

Eeuwenlang bloeide Petra in de Jordaanse woestijn als de hoofdstad van het Nabateïsche rijk. Velen probeerden de stad te veroveren, maar zonder succes. Zelfs Alexander de Grote (356-323 v. Chr.) zette nooit voet in Petra en ook zijn opvolgers lukten het niet om de Nabateeërs te onderwerpen. Zowel Antigonus ‘de eenogige’ (382-301 v. Chr.) evenals zijn zoon Demetrius (337-283 v. Chr.) probeerden tevergeefs Petra te veroveren.Aan dit succesverhaal kwam een einde met de komst van de Romeinen. In 106 n. Chr. veroverde de Romeinse keizer Traianus (53-117 n. Chr.) het Nabateïsche rijk. Hoewel Petra haar positie als hoofdstad verloor, bleef zij nog voor lange tijd een welvarende handelsstad.De echte teloorgang van de stad kwam pas met de verplaatsing van de handelsroutes naar de Rode Zee. De karavanen verdwenen en daarmee ook de inkomsten van Nabateeërs. Tenslotte werd de stad in 363 n. Chr. volledig verwoest door een zware aardbeving. Het eens zo imposante Petra werd hierna nooit meer herbouwd.

DE SIQ

De reis door Petra begint bij de Siq. Deze smalle kloof is de vroegere hoofdweg naar Petra en ruim een kilometer lang, zo’n 70 meter hoog en op sommige plekken slechts 4 meter breed. De Siq is prachtig om door heen te lopen, vooral in de vroege ochtend als er nog niet veel toeristen zijn. De Siq zelf is ontstaan door een breuk in de rotswand door tektonische krachten. Het mooiste van de hele wandeling door de kloof is het laatste deel wanneer je naar het bekendste monument van de hele stad loopt: de Schatkamer.

Al Khazneh

Al Khazneh is het bekendste monument in de oude Jordaanse stad Petra. Net zoals de meeste omliggende gebouwen in deze stad, waaronder het klooster Ad Deir, werd deze structuur uitgehouwen uit een zandstenen rotswand. Het gebouw, dat diende als graftempel, heeft invloed gehad op de klassieke Griekse architectuur. Het is thans een toeristische attractie en sinds 2007, samen met de andere overblijfselen van Petra, onderdeel van de zeven nieuwe wereldwonderen.De graftempel werd gebouwd in 85 / 84 v.Chr., waarschijnlijk in opdracht van koning Aretas III van de Nabateeërs. De voorgevel, uitgevoerd in een dubbele Korinthische orde, is 40 meter hoog en 25 meter breed.Het gebouw dankt zijn naam aan de legende van de Bedoeïenen. Zij dachten dat de graftombe het werk moest zijn geweest van de farao van Egypte die in zijn achtervolging op Mozes en de Israëlieten, werd gehinderd door het feit dat hij al zijn schatten mee moest slepen. De farao, bekend met de krachten van de zwarte magie, bouwde toen de Schatkamer en sloeg in de urn op de top van het gebouw zijn schatten op. Daarna kon hij zijn achtervolging voortzetten.

HET KLOOSTER (EL DEIR)

Het Klooster of El Deir wordt wel aangeduid als een klooster, maar is het nooit geweest. Net zoals alle andere monumenten in Petra weten we ze niet precies waar het voor diende, maar er wordt veel gespeculeerd over een grafmonument of een tempel. Dit monument ligt op een berg op anderhalf uur wandelen van de schatkamer en is beroemd vanwege de ligging en bouwstijl. Qua ontwerp is het klooster vergelijkbaar met de schatkamer, maar dan groter. Alleen de deur is al 8 meter hoog. Verder is het 50 meter breed en 45 meter hoog. Het monument wordt als klooster aangeduid, omdat het voor een tijd heeft gediend als kerk en in de centrale hal kruizen zouden zijn gekerfd.

Dinsdag 23 - 05 - 2023 

Vandaag een vrije dag .We doen het rustig aan . Bekijken het museum van Petra , gaan zwemmen bij het hotel en vanavond heeft Mahmoud een etentje bij een bedoeïnen familie geregeld.

Petra Museum 

Petra museum is een mooi klein museum . Het laat de geschiedenis van de nabateeërs en de aanbeden goden zien .

Vanavond veramelen we ons bij de receptie . We worden opgepikt door een kleinere bus met een locale chauffeur . Ik denk dat we hem beter coureur kunnen noemen. De man brengt ons op een Parijs Dakar achtige rally race naar de beoeínen famillie. Mn nagels laat ik achter in de bus . 

De familie heeft zich flink uitgelsoofd . We krijgen eerst een soort van gele vloeistof ( zou bijna zeggen het lijkt op pus ) met Kardemon. Zij noemen het koffie . Het smaakt fris . uuhm ....punt. Daarna krijgen we brood ,salade en "chicken upsidedown " . Ondertussen worden vermaakt door de leuke kinderen van de familie. We sluiten af met een heerlijk dessert . iets van cake custard en honing . Heerlijk . 

We bedanken de familie "Shokran", en als we geluk hebben blijft het eten tijdens de terugweg uit de nek van de chauffeur.

Morgen vertrekken we naar de woestijn . Wadi Rum . We slapen één nachtje onder de sterren in een bedoeínenkamp.